ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

Μπορούν τα χρώματα μιας ομάδας να παίξουν ρόλο

στις επιδόσεις της;

Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, μπορούν!

 

Το 2005 οι ειδικοί στην εξελικτική ανθρωπολογία Ράσελ Χιλ και Ρόμπερτ Μπάρτον από το Πανεπιστήμιο του Ντέρχαμ μελέτησαν κατά πόσο οι αθλητές που φορούν κόκκινα νιώθουν υποσυνείδητα πιο ισχυροί και γίνονται πιο επιθετικοί, ξεπερνώντας σε επιδόσεις τους αντιπάλους τους που είναι ντυμένοι με άλλα χρώματα. Στο πλαίσιο των ερευνών τους, συνέκριναν τις επιδόσεις ολυμπιονικών μποξέρ και παλαιστών που είχαν φορέσει κατά καιρούς κόκκινες ή μπλε στολές. Ποιο ήταν το γενικό συμπέρασμα; Οι νικητές φορούν κόκκινα.

Κατόπιν ο Χιλ και ο Μπάρτον, ικανοποιημένοι από τα αρχικά ευρήματα, έστρεψαν την προσοχή τους στις βρετανικές ποδοσφαιρικές ομάδες. Αφού τις ταξινόμησαν ανάλογα με το χρώμα που κυριαρχεί στις εμφανίσεις τους, υπολόγισαν το ποσοστό από τις νίκες τους σε αγώνες εντός έδρας. Για μια ακόμη φορά τα στοιχεία έδειξαν σαφή υπεροχή των ομάδων με κόκκινη φανέλα. Από την άλλη, στους αγώνες εκτός έδρας, όπου φορούν διαφορετικές στολές, τα δεδομένα αλλάζουν! Θα είχε ενδιαφέρον να γίνει μια ανάλογη έρευνα και σε ελληνικές ομάδες...




Κοίταξε κύριε μου πράματα!  Παν τζιαι διούν τόσα εκατομμύρια πάστους παίκτες, αντί να τους ντύσουν ούλους κοκκινοσκουφίτσους να τελειώνουμε!

XTREME SPORTS = Θαλάσσιο Ποδηλατούϊ

Θαλάσσιο ποδηλατούϊ...αχ τι ωραία...

Είχα να ενοικιάσω έτσι ποδηλατούϊ που τον τζιαιρό που είμουν νιάνιαρο, μαυρούϊ...καμένο που τον ήλιο τζιαι ξιπετσιζμένο σαν τον κουρκουτά!

Έτσι μας ελέαν τότε, αλλά ποττέ δεν εκατάλαβα το λόγο (ο κουρκουτάς εν ξιπετσιαμένος??) Εν ιξέρω, εν είδα ποττέ...η μάλλον έτυχε να δω πάϊ άξιτεντ, όμως εφρόντισα να είναι πολύ πολύ σύντομη η συνάντησή μας...(κοινός 'άψατα του βούρου')!!

Ένιγουέϊς, εσυναχτίκαμε 6-7 άτομα, μιτσιοί - μεγάλοι, τζι'επιάσαμεν ποδηλατούϊ να πάμε βόλτα στα βαθκιά καθαρά και κρυστάλλινα νερά.

-Πόσην ώρα το θέλετε? ερώτησεν ο κύριος Γοττερσπορτς

-Μισήν ώρα μακάρι ν΄'αντέξουμε κύριε...τζι'εσσιετε λλίον την έννοια μας άμπα τζιαι γυρίσουμεν το ανάποδα!!

-Εννεν ανάγκη να χορεύκετε ίσσια πάνω!..λαλεί μας.

Τέσσερεις εκάμναν πετάλλι, οι υπόλοιποι απολαμβάναν το τζίιλιμα το σμούθ, ώσπου τζι'εβάθυνεν το νερό, έγινε πράσινο, εθώρες κάτω τζι'εζαλίζεσουν (αν είσουν φοϊτσιάρης, μιτσής, ευαίσθητος πολλά, ή αν είχες ιστορικό με ιλίγγους)!  Τον εαυτό μου δεν είμαι σίγουρη σε ποιάν κατηγορία να τον κατατάξω.

Πάντως, ήθελα πολλά να κάμω μιαν τούμπαν ανάποδη (τι ??) τζιαι να βρεθώ μέστο νερούι το κρυστάλλινο ... το φοϊτσιάρικο!?!! Οϊ μάνα μου! Έπιασεν με ο φόος..!!!!

Στέϊ κάλμ, ελάλουν που μέσα μου.., κάμνε πετάλλιν τζιαι γέλα...εν θα καταλάβει κανένας τίποτε! Κρύψε τζιαμέ, σιώπα!

Έλα όμως που είσιεν τζιαι μιτσιές μέστο γκρούπ! Αρκέψαν τες κλάψες, εφοούνταν 'imish' (επιτρέπεται κυπριακή διάλεκτος κ να μην μπορείς να γράψεις το 'sh' σιόρ!!)

Ήταν αργά το απόγευμα, άρχισε να φυσά λλίο τζι'έκαμνεν κυμματούϊ. Έσουζετουν το μεταφορικό μας, πάααανω...κάαάατωωω ΔΥΝΑΤΑ όμως!

Τσιριλιέεες..φωνέεες κακόν!! Κρίση πανικού τα κοπελλούθκια να κάμνουν την προσευχήν τους, να βάλλουν το σταυρόν τους τζιαι να ζητούν άφεσην αμαρτιών!!

-Εν θα ξανά κάμουμε πελλάρες, πάρτε μας πίσω!!

-Εν θα ξανά ζητήσουμε φαίν παράωρα...πλίιζ σώστε μας!!!

Οι μεγάλοι φυρμένοι που τα γέλια!! :)

Εφκάλαμεν το ποδηλατούϊ μας στα ξέβαθα (έβλεπε μας τζι'ο κύριος Γόττερσπορτς τζιαι απορούσε)...

- Χάτε ρε μιτσιοί, κάμετε δαμέ βουθκιές, τζιαι προσοχή να μέν καρφώσετε στον πάτο μάνα μου!!

Είπα να τους κάμω την αρχή (να το παίξω τζιαι καλά ατρόμητη) ανέβηκα τη σκαλούα να κάμω μπλούμ που το κατρατζίιλι...

- Τι φοάστε ρεεεεε, εφώναξα τζι'έκαμα slide...JERONEMOOOOO!!!!!!

Με το που ξεκίνησα πιάστικε μια χάντρα που το μαυρογέριμο το μπικίνι πάνω στο χερούλι της σκάλας (κακιά σκάλα..άταχτη)!!

...Ήταν πολλά δροσερή η επαφή με το αλμυρό νεράκι....bottomless!